Το σκισμένο χείλος

Το σκισμένο χείλος

Του Άγγελου Ρωμανού

Άλλο ένα ιστορικό μυθιστόρημα από την Άννα Ραζή, αυτή τη φορά μας ταξιδεύει στη Γερμανία του 2ου Παγκοσμίου πολέμου. Μ’ αρέσουν αυτά τα ταξίδια, από τη Σμύρνη του 1880 (Γαλάζια Πεταλούδα) στα Καλάβρυτα του 1940 (Ελίφ) και τώρα, να βλέπουμε τον πόλεμο μέσα από ένα άλλο πρίσμα, πολύπλευρο, με μοναδικό στόχο του βιβλίου, η απόδειξη, πως σημαντικό στη ζωή είναι να σώσεις την ανθρωπιά σου για να έχεις το υπέρτατο αγαθό όλων, την Ελευθερία σου.
Ο Αλεξάντερ Βάνγκενχαϊμ, είναι ένας απόλυτος άνθρωπος, του προγράμματος, κτητικός, που έχει μάθει κυριολεκτικά να αρπάζει ό,τι θέλει. Έτσι ήταν μεγαλωμένος, από το καθεστώς, από την οικογένεια, από τον πόνο του θανάτου του πατέρα του. Για ένα πράγμα ήταν απροετοίμαστος. Για τον έρωτα.
Η Λίζα μπήκε στη ζωή του σαν σίφουνας, χωρίς να του αφήσει περιθώρια, και τα σάρωσε όλα, την ψυχή του, την καρδιά του, τις σκέψεις του. Κι αν φαινομενικά αμφιταλαντεύεται ανάμεσα σε δύο γυναίκες, ουσιαστικά, από την πρώτη κιόλας συνάντησή τους στην Μπέμπελπλάτς κατά τη διάρκεια της πυρπόλησης των βιβλίων, τον έδεσε μαζί της για πάντα, (όπως κι εκείνη άλλωστε) πέρα από τον πόλεμο, πέρα από τον χρόνο ή τον τόπο.
Άλλοι τέσσερις ήρωες, ο Μαξιμίλιαν, η Έρρικα, ο Άρθουρ κι η Σοφία, χαράζουν παράλληλα την δική τους πορεία μέσα στις σελίδες του βιβλίου. Το ίδιο σημαντικοί, με βαθιά ανάλυση χαρακτήρων, αλληλεπιδρούν με τον Αλεξάντερ και την Λίζα για να τους οδηγήσουν τελικά στη λύτρωση, και στην κάθαρση.
Αυτό που μου αρέσει πολύ στην Άννα Ραζή, είναι το απόλυτα λιτό στυλ γραφής της. Τίποτα περιττό, τίποτα βαρύγδουπο. Και οι πιο μεγάλες αλήθειες λέγονται με τον πλέον δωρικό τρόπο, ενώ όλες οι καταστάσεις ενέχουν τις περισσότερες φορές ένα διττό νόημα, το προφανές και το προς σκέψη και ανάλυση.
Μπορεί να την γνώρισα μέσα από το Domino και το γένος των Ελίφ, να με άφησε άφωνο μέσα από το εκπληκτικό Malordo (αναμφισβήτητα το κορυφαίο έργο της μέχρι στιγμής) αλλά πιστεύω πως το Σκισμένο χείλος είναι το πιο τρυφερό, το πιο αληθινό και το πιο ανθρώπινο βιβλίο της.
Σας εύχομαι να απολαύσετε κι εσείς αυτό το ταξίδι.

Share this post