Portfolio Description
- 0
- 29 Μαΐου 2024
- Escrita
Είμαι η Κατερίνα Βουτσινού-Πλαστούργου, γεννημένη στον Γαλησσά (Σύρος), εκεί όπου η θάλασσα φιλοξενεί τις αναμνήσεις μου σαν αχτίδες φωτός. Ήμουν η τρίτη κόρη μιας οικογένειας που ανθοφορούσε στην αγάπη, συλλέγοντας στον κήπο της ζωής μας τα πιο όμορφα λουλούδια. Η παιδική μου ηλικία πέρασε σαν ανατολή ενός ξημερώματος, γλυκό και γεμάτο υποσχέσεις.
Όταν ήρθε η στιγμή να αναχωρήσουμε προς την Αθήνα, η ψυχή μου άνθισε σαν μία πεταλούδα που ανοίγει τα φτερά της για να γνωρίσει νέα μονοπάτια. Ζήσαμε εκεί με τον χρόνο να περνά αργά, στιγμές γεμάτες από τη ζεστασιά της οικογένειας και τη μυρωδιά της αγάπης.
Στους Αγίους Αναργύρους, ανάμεσα σε πετρώδεις σιωπές και αγκαλιές ανέμων, έφτασα στο τέρμα της παιδικής μου αφέλειας και της αθωότητας. Εκεί, στον κήπο της εφηβείας μου, πολεμούσα ενάντια στα κύματα της ζωής, αναζητώντας το φως του ονείρου.
Από το σκοτεινό χειμώνα της ανέχειας προέκυψαν οι πρώτες πνοές της ποίησης. Στο λευκό χαρτί αναπτύχθηκαν οι φαντασίες μου, σαν άνθη που ανθίζουν στην άγονη γη. Κάθε λέξη ήταν ένας κόσμος, μια ιστορία που γεννιόταν από τη φλόγα της ψυχής μου.
Οι BEATLES και οι μελωδίες των δεκαετιών ’60 και ’70 ήταν ο συνοδός μου σε κάθε ταξίδι. Στον κόσμο της μουσικής ανακάλυψα την απόδραση από τα γκρίζα της καθημερινότητας και τον χορό των ονείρων.
Με τη φωνή του Μπετόβεν στο αφτί μου, αφέθηκα να ονειρευτώ. Κάθε νότα ήταν ένα κεντημένο κομμάτι στο ύφασμα της φαντασίας μου, ένα ταξίδι στο άγνωστο.
Ο καρκίνος ήρθε σαν ένας σκοτεινός άγγελος, αλλά τον αποδέχτηκα σαν φίλο. Μέσα από την αντίσταση γεννήθηκε η δύναμή μου, η αποφασιστικότητά μου να αγωνιστώ για τη ζωή. Με κορυφαία τολμηρότητα, στάθηκα δίπλα σε όσους αγωνίζονταν μαζί μου, στον αγώνα της επιβίωσης και της ελπίδας.
Η γραφή μου έγινε ο καθρέφτης της ψυχής μ
ου, μια πύλη προς τον κόσμο μου, ένας τρόπος να εκφράσω τα συναισθήματα και τις σκέψεις μου. Κάθε γραμμή που γεννιόταν στο χαρτί ήταν ένα ταξίδι στην εσωτερική μου γαλήνη, ένας διάλογος με τη μαγεία της δημιουργίας.
Με την αγκαλιά της λογοτεχνίας και της τέχνης, βρήκα τον δρόμο μου προς την ελευθερία. Σε κάθε παράγραφο που γεννιόταν, ανακάλυπτα νέους κόσμους και νέες εμπειρίες. Οι λέξεις γίνονταν μαντίλια που σκεπάζουν τις πληγές, φωτιά που ζεσταίνει την καρδιά.
Και ενώ η ζωή συνεχίζεται, εγώ συνεχίζω να χορεύω στους ρυθμούς της. Με το πένναργο χέρι μου, σημαδεύω τα λευκά χαρτιά με τις ιστορίες μου, ενώ ο πίνακας γεμίζει με τα χρώματα της ψυχής μου.
Και τώρα, εδώ στη γη των παιδικών μου ονείρων, συνεχίζω να ανθίζω. Με την πέννα στο χέρι και το πινέλο στο χέρι, συνεχίζω να γράφω την ιστορία μου. Και μέσα από κάθε γραμμή, κάθε νότα, κάθε χρώμα, αφήνω ένα κομμάτι της καρδιάς μου, ένα κομμάτι της ψυχής μου, για να μιλήσει προς εσάς, με αγάπη και πάθος.
